Een eeuweling – 1999

In den beginne…

was er de Zangvereniging “De Flobertclub”, waaruit de nieuwe harmonie groeide. In 1899 werd de Harmonie “Werk en Kunst” geboren. De eerste dirigent van deze harmonie was Hemke Venken. Hij werd in 1905 opgevolgd door Hubert Goosens. In 1912 werd in Thorn een eerste prijs behaald o.l.v. Leon Dupont van Maaseik, die ook de ere- en directeursprijs in de wacht sleepte. De harmonie had hiermee haar moeilijke beginperiode kunnen overbruggen en het muzikaal peil opgekrikt.

 

Oorlog 14-18 

verlamming van alle activiteiten en veilig opbergen van de instrumenten. Na de Wapenstilstand, onder impuls van de oud-strijders en met de leuze “Eendracht maakt macht”, kwam er een versmelting van beide harmonieën met als eendrachtige naam “Stockheimer Harmonie” o.l.v. Guillaume Pörteners bijgestaan door Mathieu Thomassetti.

Maar de goede bedoelingen van 1919 werden in 1922, door politieke strubbelingen in Stokkem verscheurd en de Oude Stede kende weer twee harmonieën onder de wijd bekende toenaam “de Boch” en “de Slaai”. De naam “Stockheimer Harmonie” bleef behouden, met de toevoeging van de patrones van Stokkem, St.-Elisabeth.

In de periode tot aan de tweede wereldoorlog kwamen jaren van ongeëvenaarde opgang. Zowel muziek, zang als toneel verwierven bekendheid tot ver buiten de stad. 1945 was het jaar van de heropstanding. De lang verwachte bevrijding was een herademing en vol moed nam Charles Berchmans de dirigeerstok weer ter hand.

Na enkele voorzitterswissels werd Hubert Kenzeler voorzitter in 1951 en in 1953 werd de overleden dirigent Charles Berchmans opgevolgd door Jean Detrez. Vanaf dan ging de harmonie in competitie op diverse wedstrijden, met de nodige successen.

Op het einde van de vijftiger jaren,

na gelegenheidslokalen bij het Bökske, Zaal Kraewinkels-Westhof, Zaal Patronaat en Zaal Casino drong het verwerven van een eigen lokaal zich op en werd met vereende krachten de feestzaal St.-Elisabeth in de Senator G. Ruttenstraat gebouwd en officieel geopend in december 1962.

In de zestiger jaren, de Golden Sixties, 

ging het steeds crescendo. Muziekfeesten, optochten en concerten in binnen- en buitenland, te veel om op te noemen. In 1969, na het ontslag van voorzitter Hubert Kenzeler, werd Walter Voorjans zijn opvolger. Er werd hard gewerkt om een nieuw instrumentarium te verwerven, om zodoende de muzikaliteit op te drijven en hiermee stapte de harmonie naar de glorierijke zeventiger en tachtiger jaren.

In 1974 

volgde Jean Steutelings Jean Detrez op als dirigent. De successen in de volgende jaren, met kampioenschappen van Limburg en België in de ere- en superieure afdeling volgden elkaar op, met daarbij concertreizen naar Hallwil in Zwitserland en Welzheim in Duitsland. Denken we dan ook nog aan de gerenommeerde Candlelightconcerten, de zovele concerten en uitstappen in Stokkem en elders en de bewuste drang naar nog hogere muzikaliteit dreef de harmonie voort. 

De overtreffende trap 

werd behaald met de twee gouden medailles van het Nationaal Concours te Antwerpen; in 1978 de eerste prijs met 86% en in 1981 de eerste prijs met 93,6% op het Wereldmuziekconcours te Kerkrade.

Met organisaties als de Interlimburgconcerten, samen de Koninklijke Harmonie St.-Cecilia Stokkem en de harmonieën van Thorn en Nederlands Eijsden, werd de hoogste muzikaliteit ten gehore gebracht.

Meermaals mocht de harmonie radio-uitzendingen verzorgen voor de BRT in Brussel, met telkens enorme en lovende reacties uit binnen- en buitenland. Ook de solisten en ensembles van de harmonie lieten op provinciaal en nationaal vlak meermaals van zich horen.

In 1985 

nam dirigent Jean Steutelings ontslag wegens ziekte en werd de directie van de harmonie overgedragen aan Michel Vanderhoven. Deze musicus leidde de harmonie in goede banen en resultaten bleven niet uit. Met twee concertreizen naar Amposta in Spanje en het behalen van de kampioenstitel in de Superieure Afdeling van Limburg in 1988 en van België in 1989, bestendigde hij in binnen- en buitenland de kracht van de harmonie. 

Einde 1989 

bood dirigent Vanderhoven zijn ontslag aan en werd hij opgevolgd door Tjeu Cremers, die reeds jaren verbonden was aan de harmonie als trompettist en die ook de jeugdharmonie leidde. Met deze dirigent werden de gezamenlijke concerten van de beide harmonieën van Stokkem gerealiseerd en was er een prachtige concertreis naar Welzheim in Duitsland. 

In 1998 

neemt Michel Vanderhoven, inmiddels fluitist-solist bij het Groot Harmonie-orkest van de Belgische Gidsen, de dirigeerstok weer op en stond hij ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan aan de basis van het muzikaal hoogstaande evenement “Music in Time”, dat werd uitgevoerd in mei ’99 in zaal Nieuwenborgh in Stokkem en in het Cultureel Centrum “De Velinx” in Tongeren. 

Zeer recent, op 19 september 1999 

nam de Drumband van de harmonie o.l.v. Peter Willems, deel aan het Limburgs kampioenschap, behaalde een eerste prijs en selecteerde zich voor het Belgisch Kampioenschap in Leopoldsburg in november ’99.

Wanneer de lezer, met ons allen in de harmonie, deze welgevulde 100 jaar overschouwt, zijn wij mede gelukkig en trots, dat in deze lange periode, de harmonie met haar werkers en sympathisanten, de naam van Stokkem heeft uitgedragen naar alle windstreken. Gelukkig dat in deze tijd van individualisme nog mensen zijn die de zware taak in het verenigingsleven op zich nemen en verder ijveren voor een muzikaal ideaal, Stokkem ter ere.

Tekst : Wijlen Walter Voorjans, toenmalige voorzitter